"Ta miłość" - K.J.Wilk

"Dla Klary, młodej nauczycielki języka angielskiego, przeprowadzka do Warszawy ma być sposobem na ucieczkę od toksycznego związku. Nowe miasto, nowa praca, nowe mieszkanie - to wszystko pozwala dziewczynie myśleć, że zostawiła za sobą dotychczasowe życie. Szybko jednak okazuje się, że rzeczywistość jest zupełnie inna, a od miłości nie da się uciec. Nagła zmiana wakacyjnych planów przynosi nowe uczucie. Marcin, przystojny biznesmen, jest Klarą wyraźnie zauroczony. Jednak również ta relacja wkrótce okazuje się pełna nieszczerości, intryg i kłamstw. Czy oboje będą umieli tak pokierować swoimi emocjami, by uniknąć rozczarowania i bolesnej porażki?"

Klara, młoda nauczycielka pochodząca ze wsi, przeprowadziła się do Warszawy. Mieszka z najlepszą przyjaciółką, jest singielką po ucieczce z toksycznego związku.

Marcin to przystojny biznesmen, prowadzący własną firmę. Organizuje on wyjazd na Mazury, na który zaprasza Marcela, znajomego z pracy, z dwoma koleżankami: Sandrą i Klarą.

Mężczyzna planuje wszystko tak, aby, jak najbardziej zbliżyć się do Klary i zdobyć jej serce. Kobieta mimo widocznej fascynacji Marcinem, nie szuka romansu po ostatnim związku. Czy z ich relacji coś wyniknie? Jak potoczy się wycieczka na Mazury?

"Ta miłość" to historia samej autorki K.J.Wilk. Opowiada ona o losach zwykłej dziewczyny, która na swojej drodze napotyka mężczyznę idealnego dla niej. Niestety, po przebytych doświadczeniach, obawia się, że ponownie zostanie skrzywdzona. Marcin zabiega o nią w każdy możliwy sposób, niestety, życie nie jest takie kolorowe, a na ich drodze pojawiają się liczne problemy.

Główna bohaterka do sprawy podchodzi bardzo emocjonalnie, przez co momentami staje się postacią wręcz irytującą. Jej postępowanie może być utożsamiane z zachowaniem buntowniczej nastolatki. Jeśli pojawia się jakiś problem, ucieka. Sama lektura została napisana dobrze, prosto i przyjemnie w odbiorze. Na próżno szukać tu ekscytujących wrażeń i emocji, gdyż jest to historia z życia.

Oceniam ją na 5,5/10.  Dobrze jest przeczytać książkę, która pokazuje prawdziwe uczucia bohaterów, zobaczyć jak inni postępują w niektórych sytuacjach. Niestety, duży minus przyznaję autorce za nadużywanie wykrzykników oraz niedopracowane dialogi. W pierwszej z tych kwestii nie mogłam przetrawić co chwilę nadmiaru znaków. Rozumiem, że autorka pragnęła wyrazić dobitniej atmosferę, uczucia bohaterów, jednak stało się to wręcz irytujące, męczące przy czytaniu. Dialogi natomiast same w sobie nie były złe. Zdarzyło się jednak kilka takich, w których nie miałam pojęcia, do kogo należy dana kwestia. W momencie, gdy wypowiadały się dwie osoby, a wypowiedzi jednej z nich zaczynały się dwukrotnie z rzędu od myślnika, było to mylące.

#Carolina