"Nuta" - Dariusz Lechański

"Dawid Archer rodzi się w absolutnej ciszy, nie wydając z siebie ani jednego dźwięku. Na nic zdają się zabiegi lekarzy i modlitwy zrozpaczonej matki. Chłopiec nie płacze i nigdy się nie odzywa, jednak z każdym dniem staje się bardziej oczywiste, że milczy nie po to, aby nie mówić, ale dlatego, że pragnie słuchać. Któregoś dnia do jego uszu dobiega z oddali dźwięk, za którym Dawid Archer postanawia podążyć. Dokąd zaprowadzi go pragnienie odnalezienia melodii idealnej?"

Wszechogarniająca cisza i on, Dawid Archer w środku tej sytuacji. Od urodzenia chłopiec nie wydał żadnego dźwięku. Jego spokój staje się jednak powodem zmartwień, gdy zostaje wydalony ze żłobka. Nikt nie chce się nim zająć, ponieważ sprawia on wrażenie, jakby wszystko słyszał, każdy najmniejszy dźwięk.

Życie chłopca nie jest usłane różami. Już za dzieciństwa traci rodziców, zostaje pozostawiony sam sobie. Jak potoczy się jego życie? Czy da sobie radę w świecie?

Dariusz Lechański stworzył bardzo ładną, magiczną opowieść o małym chłopcu innym od wszystkich. Dawid, już od urodzenia wyróżniał się w tłumie. Był zawsze spokojny, nigdy nie płakał. Jego historia staje się nie tylko ciekawą przygodą, lecz również inspirującą lekcją. Pokazuje, jak społeczeństwo reaguje na inność. "Nuta" jest powieścią, która została napisana bardzo szczegółowo. Każdy moment, każda chwila została oddana dokładnie. Akcja toczy się powoli, lecz to nie rozwój wydarzeń gra tutaj istotną rolę. Najważniejsze jest zrozumienie całej sytuacji, wczucie się w nią.

Moim zdaniem książka ta zasługuje na ocenę 6,5/10. W niezwykły sposób przedstawia świat, skupia się na zupełnie innych wartościach. Nie jest to historia, w której odnajdzie się każdy. Idealnie jednak sprawdzi się u osób wrażliwych, potrafiących dopatrywać się czegoś więcej w słowach.

#Carolina